Ευγενής Άμιλλα

Ας υποθέσουμε ότι δέκα αθλητές καλούνται να τρέξουν 400 μέτρα -με μία διαφορά: δεν υπάρχει κανένας κανόνας για το πώς θα διεξαχθεί ο αγώνας. Ο αφέτης δίνει το σήμα και... τι νομίζετε ότι θα γίνει; Θα τρέξουν κανονικά, ή μήπως θα αρχίσουν οι σπρωξιές, οι τρικλοποδιές και άλλα τέτοια χαριτωμένα;

Η ύπαρξη κανόνων και μηχανισμών ελέγχου της εφαρμογής τους είναι sine qua non για οιαδήποτε δραστηριότητα συμπεριλαμβάνει περισσότερους του ενός ανθρώπους. Τα ίδια ισχύουν για την πολιτική, τα ίδια για την εκπαίδευση, τα ίδια για τον αθλητισμό, τα ίδια ακριβώς και για την αγορά, ακόμα και την πλήρως απελευθερωμένη.

Όσοι δεν το πιστεύουν αυτό, ας ρίξουν μια ματιά σε χώρες σκληρού καπιταλισμού, όπως οι ΗΠΑ, η Βρετανία, ο Καναδάς, κλπ. Οι αγορές είναι απελευθερωμένες, όμως το Κράτος έχει δημιουργήσει μηχανισμούς οι οποίοι έχουν την ευθύνη να ελέγχουν ώστε να μην γίνονται διάφορά κολπάκια, τα οποία διαστρέφουν τη λειτουργία τους.

Οι μηχανισμοί αυτοί, παρότι έχουν προβλήματα, κενά και "παραθυράκια", λειτουργούν κανονικά και έχουν ως αποτέλεσμα οι αγορές να μην κάνουν ό,τι γουστάρουν, αλλά να λειτουργούν κατά το δυνατόν υπέρ του επιχειρείν και υπέρ του καταναλωτή. Μάλιστα, όταν διαπιστώνονται στρεβλώσεις, οι μηχανισμοί παρεμβαίνουν και τιμωρούν τους "άτακτους" παίκτες (βλ. Γερμανία και υπόθεση Siemens, ή τις διάφορες δικαστικές εμπλοκές της Microsoft για μονοπωλιακές τακτικές).

Η "ευγενής άμιλλα" που δίδαξαν οι αρχαίοι, είναι δυσεύρετη και απαιτεί χρόνο δουλειά και κόπο. Δίνει σκοπό σε ανθρώπους να ζουν και να αφοσιώνονται στον σκοπό τους, τον εαυτό τους χωρίς επιδιώξεις πέρα από αυτές που τους προσφέρει ο εαυτός τους, χωρίς όνειρα ψεύτικα και ιδανικά δίχως ουσία. Κάτι που μπορεί να ανακαλύψει κανείς εάν κοιτάξει λίγο μέσα στον εαυτό του.

Πηγή:[khlyst.blogspot.com, economy.pblogs.gr]