"Και ένα πρωί ξυπνάνε και λέει η Σμύρνη καίγεται"
Ντοκιμαντέρ (ΣΚΑΙ) για την Καταστροφή της Σμύρνης και τη σφαγή του Μικρασιατικού Ελληνισμού από τους γείτονες, για να θυμούνται οι παλιοί και να διδάσκονται οι νεότεροι.
Η κτηνώδης συμπεριφορά των τούρκων και η αβυσσαλέα μανία με την οποία σκότωναν του Έλληνες προκαλεί ρίγη.
Οι μνήμες από τη Σμύρνη, σε κάνουν να ντρέπεσαι που είσαι άνθρωπος, αλλού ήταν χειρότερα..
"Στους δρόμους πατούσες πτώματα, παιδιά.." "Όσοι πιάνανε την κουπαστή του βαποριού ή τους ρίχνανε ζεστό νερό ή τους κόβανε τα χέρια οι Άγγλοι και οι Γάλλοι" "Η Μικρά Ασία πουλήθηκε, ήταν εκεί τα Γαλλικά, Αγγλικά, Αμερικάνικα καράβια, αν ρίχνανε δυο κανονιές θα τους είχαν σταματήσει" "Στο λιμάνι ήτανε γεμάτο πτώματα η θάλασσα, δεν έβλεπες θάλασσα" "Ακούγαν τις οπλές των αλόγων που περνούσανε, τις φωνές και τις κραυγές των Ελλήνων που εσφάζοντο και τις φωνές των τούρκων που βρίζανε" "Όσες ήταν νέες κοπέλες τις ξεχωρίζανε.." "Τις φωνές, τις σφαγές, εκείνες οι έγκυες, τις σκίζαν την κοιλιά να βγάλουν το μωρό, τα κορίτσια τα κόβανε τα στήθια, κόβαν τις ρόγες για να κάνουν κομπολόι, και βιάζανε στην Αγία Τράπεζα στην Αγία Φωτεινή, το μεγαλύτερο όργιο που έγινε ήτανε η Μητρόπολις της Σμύρνης" Μια λέξη βγαίνει με σπαραγμό από τα χείλη των ανθρώπων που έζησαν την τουρκική βαρβαρότητα, "Ασυγχώρετοι"
ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ
ΟΙ ΦΑΚΕΛΟΙ
Μαρτυρίες από επιζώντες για την καταστροφή της Σμύρνης. Τα λεγόμενα της Φιλιώς σχετικά με τα γεγονότα, είναι υπό αμφισβήτηση για την σκοπιμότητα τους, γιατί όταν βλέπεις (και μάλιστα σε ηλικία 23 χρονών-αρκετά μεγάλη για να καταλαβαίνει) τους συγγενείς, φίλους, συμπολίτες σου να σφάζονται, βιάζονται ξεφτυλίζονται αν μη τι άλλο, θέλεις τουλάχιστον α)μία μέρα ώστε να τιμάτε η μνήμη τους β)να γίνει ευρέως γνωστή αυτή η σφαγή στον υπόλοιπο "πολιτισμένο" κόσμο. Έτσι λοιπόν όταν σε ρωτάνε για την καθιέρωση μιας ημέρας εθνικής μνήμης για αυτούς τους ανθρώπους, δεν απαντάς: "δεν μας ενδιαφέρει, δεν θέλουμε...Το ξέρουμε εμείς και μας φτάνει." Αμφισβητείτε επίσης η εγκυρότητα των λόγων της (αν όντως είναι δικά της και δεν της τα έδωσε "κάποιος" έτοιμα να τα παπαγαλίσει) όσον αφορά της καταστροφές και τους βιασμούς που έκανε υποτίθεται ο Ελληνικός Στρατός κατά την υποχώρηση του. Ένας Στρατός κατάκοπος που ακόμα και κατά την υποχώρηση του έδινε σκληρές μάχες με τον εχθρό που ακολουθούσε σε απόσταση αναπνοής, δεν είχε την πολυτέλεια του χρόνου να κάψει χωριά και να βιάσει τουρκάλες
Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού. . . Εντυπωσιάζομαι όχι τόσο από τα γεγονότα της καταστροφής στη γη των προγόνων μου, {είμαι Μικρασιάτης στην καταγωγή}, όσο με την αποκοτιά των Ελλήνων και τότε και τώρα. . . ! Δυστυχώς όποιος δεν γνωρίζει την ιστορία και δεν αναγνωρίζει τα ιστορικά λάθη, είναι καταδικασμένος να υποστεί ξανά τις ίδιες καταστροφικές συνέπειες. . . ! Η εμμονή μας στην εξάρτηση μας και προσκόλλησή μας σαν έθνος και σαν κράτος στην εκάστοτε υπερδύναμη, είχε και έχει, τις ίδιες καταστροφικές συνέπειες. ! Δυστυχώς δεν διδαχθήκαμε από τα λάθη, γιατί δεν μελετήσαμε την ιστορία μας. . . Κρίμα !
ΑπάντησηΔιαγραφήακριβως τα ιδια μας ειπε και η καθηγητρια μας συμφωνω απολυτα
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΛΙΤ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΤΗΝ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ
Αν εισακούονταν το ΣΕΚΕ (ΚΚΕ) που ήταν ξεκάθαρα από την αρχή κατά του τυχοδιωκτικού πόλεμο της
Μικράς Ασίας, και ήταν υπέρ της ειρήνης και της συμβίωσης των λαών δεν θα είχε γίνει ο ξεριζωμός του Ελληνισμού.
Ακόμα και ο Ιωάννης Μεταξάς για άλλους λόγους, ήταν εξ αρχής κατά του πολέμου γιατί πίστευε ότι επιμελητηριακά δεν θα μπορούσε να σταθεί ένας πόλεμος και μοιραία θα ηττόμαστε.
Αλλά η οικονομική Ελίτ της Ελλάδας μέσω των κυβερνήσεων της θυσίασε τους Μικρασιάτες χάριν των Εγγλέζικων συμφερόντων.
Ο Πατριωτισμός των εθνικοφρόνων-Βασιλοφρόνων και των -Βενιζελικών το 1920-1922 συνιστάτε ότι δεν
αγωνίστηκαν για τον Έλληνα αλλά για τον Εγγλέζο.
Έτσι πιο συγκεκριμένα το 1920 αντί να αρκεστούμε στα οφέλη της συνθήκης των Σεβρών που μετέτρεπε την Ελλάδα σε μια μεγάλη οικονομική δύναμη και να παγιώσουμε την ειρήνη που τόσο ανάγκη την είχε ο λαός που πολεμούσε αδιάκοπα από το 1912 μέχρι το 1920,
Αντίθετα η Ελλάδα με εντολή του πρωθυπουργού Ελευθέριου Βενιζέλου προχώρησε σε επιθετικό πόλεμο στα ενδότερα της Μικράς Ασίας, χωρίς να έχει καμιά διεθνή υποστήριξη ένα πόλεμο χωρίς αυριο που το μόνο που πετυχε ήταν η συσπείρωση των Τούρκων γύρω από τον Κεμάλ, και αλλά όλα αυτά χάριν των Εγγλέζικών συμφερόντων που είχαν στόχο τα πετρέλαια της Μοσούλης.
Αυτή την τυχοδιωκτική εκστρατεία στην Μικράς Ασίας την συνέχισε η συντηρητική κυβέρνηση των Βασιλικών, που τελικά οδήγησε στην ήττα 1922 και στον ξεριζωμό του Ελληνισμού.
Όλο αυτό το κρίσιμο διάστημα 1920-1922, ποτέ δεν μερίμνησε η κυβέρνηση να δημιουργήσει λαϊκή πολιτοφυλακή ώστε οι Μικρασιάτες να είναι ένοπλοι με αποτέλεσμα και να μπορούν και να στηρίξουν τον Ελληνικό στρατό και να
υπερασπίσουν τον εαυτό τους και την ζωή τους και την οικογένεια τους αν χρειαστεί.
Αντίθετα ο Ελληνικός στρατός και η κυβέρνηση μετά την ήττα “πρόδωσε” τους Μικρασιάτες εφησυχάζοντας τους ότι δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα με την έλευση των Τούρκων , και φρόντισε να διεκπεραιωθεί ο στρατός ομαλά στα απέναντι Ελληνικά νησιά, χωρίς εκείνη την στιγμή να παραλάβει κανένα μα κανένα πρόσφυγα για να μην δημιουργηθούν προβλήματα στην κυβέρνηση των βασιλοφρόνων και πέσει η κυβέρνηση από τυχόν εξέγερση με την έλευση
προσφύγων .
• Έτσι με εντολή της κυβέρνησης κρατούσαν δεμένα 60 Ελληνικά εμπορικά πλοία στο λιμάνι της Μυτιλήνης και της Χίου , πλοία που είχαν σπεύσει εκεί για να παραλάβουν τους πρόσφυγες και ήταν στο λιμάνι της Χίου πολλές μέρες πριν οι Τούρκοι
καταλάβουν την Σμύρνη και τις άλλες παράλιες πόλεις που είχαν καταφύγει οι Μικρασιάτες .
Αποτέλεσμα αυτής της εγκληματικής αδράνειας – σκοπιμότητας της κυβέρνησης, οι Έλληνες Μικρασιάτες και οι Αρμένιοι έμειναν αβοήθητοι στο έλεος των Τούρκων για να σφαγούν από τους Τσέτες.
• Τους Μικρασιάτες τους παρέλαβαν κατόπιν εορτής σε συμφωνία με τον Κεμάλ . και αφού είχε εξοντωθεί μέγα μέρος του ανδρικούς πληθυσμού ηλικίας 15-45 ετών που εκτοπίστηκε από τους Τούρκους στα ενδότερα, και είχε καεί η Σμύρνη με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς
• Οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους, και μιλάμε για εκατοντάδες χιλιάδες συνολικά θα είχαν σωθεί, αν ο Ελληνικός στόλος τους παραλάμβανε πριν έλθουν οι Τούρκοι στην Σμύρνη, Αϊβαλί, Δικέλλι , Μουδανιά, Κουσάντασι, και στις άλλες παραλιακές μικρασιατικές πόλεις που έγιναν μεγάλες σφαγές , και βέβαια οι προσφυγές θα είχαν σωθεί εάν οι ιθύνοντες είχαν σκεφτεί από πιο μπροστά το ενδεχόμενο της ήττας και της προστασίας του Ελληνικού πληθυσμού αλλά για την Ελληνική κυβέρνηση όλα αυτά ήταν ψιλά γράμματα.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΓΟΥΝΑΡΗ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕ το 1922 ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΙΩΝΙΑΣ ΝΑ ΕΛΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΩΘΟΥΝ( Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ΦΕΚ αριθ.φύλου 119/1922 τεύχος Α , Ν.2870 της 16.7.1922) .
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι ο Ελληνικός στόλος απεχώρησε στις 25/8/22 από την Σμύρνη και τις άλλες Ιωνικές παράλιες πόλεις χωρίς να παραλάβει κανένα πρόσφυγα και παραδίνοντας την στους Τούρκους που μπήκαν στην Σμύρνη στις 27/8/1922.
Δέησαν να παραλάβουν τους πρόσφυγές μετά 17 ημέρες, δηλαδή από τις 11/9/1922 έως και 17/9/22 κατόπιν συμφωνίας με τον Κεμάλ με την μεσολάβηση των ξένων δυνάμεων.
Ουσιαστικά δηλαδή για δεκαεπτά (17) ημέρες άφησαν τους Μικρασιάτες αβοήθητους στο έλεος των Τούρκων και των Τσετών.
Έτσι ξεπούλησαν και πρόδωσαν τους Μικρασιάτες αφήνοντας τους να σφαγούν ανηλεώς και να ολοκληρωθεί με μεγάλη επιτυχία η ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΗ των Μικρασιατών και των Αρμενίων από τις άτακτες ομάδες των Τούρκων οι οποίες ξεκίνησαν
το έργο τους με την πυρπόληση της Αρμενικής συνοικίας
Με αποτέλεσμα να έχουμε εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, οι οποίοι θα είχαν σωθεί σχεδόν όλοι αν είχαν απομακρυνθεί εγκαίρως από τα εξήντα (60) ελληνικά πλοία που παρέμενα δεμένα με διαταγή της κυβέρνησης στα απέναντι Ελληνικά λιμάνια (Χίος Μυτιλήνη), πλοία που ήταν εκεί από πολλές μέρες πιο μπροστά.
Οι μόνοι που σώθηκαν εγκαίρως ήταν όσοι πέρασαν απέναντι χάρη στους φτωχούς βαρκάρηδες και καΐκέρηδες που αψήφησαν το επαίσχυντο νόμο της κυβέρνησης Γούναρη-Πρωτοπαπαδάκη που απαγόρευε την μετανάστευση των μικρασιατών στην Ελλάδα: Εφημερίδα της κυβέρνησης (ΦΕΚ) αριθ. φύλου 119/1922 τεύχος Α , Ν.2870 της 16.7.1922 με τον οποίο η κυβέρνηση απαγόρευε στον ελληνικό πληθυσμό της Ιωνίας να αναχωρήσει για την Ελλάδα, διότι τους θεωρεί
λαθρομετανάστες, και όσοι θα τους μετέφεραν τιμωρούνται με ποινές φυλάκισης τεράστια χρηματικά πρόστιμα και αφαίρεση φυλλαδίου κ.λπ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ΑΠΟΥΣΙΑ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΛΙΤ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ.
Κανένας από αστούς ιστορικούς της εθνικοφροσύνης και του Βενιζελισμού δεν μας εξηγεί γιατί ξεκίνησαν ένα τυχοδιωκτικό πόλεμο που ήταν χαμένος εκ των προτέρων, διότι δεν είχαν καμιά διεθνή υποστήριξη, και γιατί εγκαίρως δεν παρέλαβαν τους Μικρασιάτες πριν έλθουν οι Τούρκοι, τα πολεμικά και τα Εμπορικά πλοία της Ελλάδος που ήδη ήταν στα απέναντι λιμάνια. Επίσης γιατί η Βασιλική κυβέρνηση αυτές τις τραγικές μέρες δεν επίταξε όλα πλοία του εμπορικού στόλου που εκείνη την εποχή αριθμούσαν τα εκατό ογδόντα πλοία 180, άλλα την μεταφορά των προσφύγων τον άφησε στον πατριωτισμό των πλοιοκτητών με αποτέλεσμα να σπεύσουν μόνο τα 60 πλοία, μήπως γιατί για την κυβέρνηση, η κερδοφορία των πλοιοκτητών είχε πιο μεγάλη αξία από την ζωή των Μικρασιατών κάτι που δυστυχώς ισχύει ακόμα και σήμερα σε θέματα φορολόγησης τους.
Αυτή είναι η ηθική των εθνικοφρόνων τυχοδιώκτες και μεγαλόστομοι στα εύκολα και δειλοί, φιλοτομαριστές και μοιραίοι στα δύσκολα.
Διότι το 1920-1922 ήταν προσκολλώμενοι στους εγγλέζους πους τους παρέσυραν στον όλεθρο της Μικρασιατικής καταστροφής, και το 1974 ήταν προσκολλώμενοι στους Αμερικανούς που τους παρέσυραν στο πραξικόπημα κατά του Μακαρίου που οδήγησε στην σχεδιασμένη Τουρκική εισβολή με αποτέλεσμα την τραγωδία της Κύπρου.
Τα σπασμένα αυτού του τυχοδιωκτικού πολέμου τα πλήρωσαν με πολύ αίμα οι χριστιανικοί πληθυσμοί της Τουρκίας και οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί της Ελλάδας, που ξεριζώθηκαν από τις προαιώνιες εστίες τους.
Και όσο για το γελοίο του θέματος ασχολούνται κάποιοι ηλιθίως με την κυρ. Ρεπούση, και δεν ασχολούνται με αυτούς που άφησαν απροστάτευτους για 17 μέρες τους κατοίκους της Σμύρνης να σφαγιασθούν (κυβέρνηση και στρατός) διότι έχουμε μάθει να βλέπουμε το δένδρο και όχι το δάσος πιο συγκεκριμένα :
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΒΡΙΣ
Η Ιστορία δικαίωσε το ΣΕΚΕ (ΚΚΕ) που ήταν ξεκάθαρά και αταλάντευτα κατά του πολέμου και αν εισακούγονταν δεν θα είχε γίνει ο ξεριζωμός του Ελληνισμού.
H ύβρις όμως της οικονομικής Ελίτ της Ελλάδας και των υποστηρικτών της Μεγάλης Ιδέας, συνίσταται στο γεγονός ότι με την τυχοδιωκτική τους τακτική του πολέμου χωρίς αύριο και χωρίς καμιά διεθνή υποστήριξη, συνέβαλαν στα σχέδια των Κεμαλιστών για γενοκτονία και εκδίωξη των Χριστιανικών πληθυσμών της Μικράς Ασίας, θύματα αυτής της τακτικής ήταν και οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί που ξεριζώθηκαν από την Ελλάδα .
Συμπερασματικά η κυβέρνηση των πολεμοκάπηλων της Ελλάδας1920-1922 όπως αποκαλύφθηκε περίτρανα από τα τραγικά γεγονότα, τους Μικρασιάτες τους είχαν γραμμένους στα «παλιάς της τα υποδήματα », και γιαυτό στα δύσκολα η κυβέρνηση των βασιλοφρόνων μέσω του στρατού έδειξε την ανανδρία της εγκαταλείποντας απροστάτευτούς τους πρόσφυγες στο έλεος των Τούρκων, για να σώσουν κάποιοι την καρέκλα τους
. Γιαυτό ο λαός δεν πρέπει να λειτουργεί σαν πρόβατο και να εμπιστεύεται τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα των πολεμοκάπηλων που τον πρόδωσαν και το 1922 και το 1974 με τις εθνικές τραγωδίες που δημιούργησαν.
Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗΣ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΙ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΥΧΟΔΙΟΚΤΙΣΜΟΥΣ ΤΩΝ ΒΕΝΙΖΕΛΙΚΩΝ, ΚΑΙ ΤΩΝ ΦΙΛΟΜΟΝΑΡΧΙΚΩΝ
Ο χαρακτήρας τους Μικρασιατικού πολέμου 1919-1922, δεν ήταν ούτε, αμυντικός δηλαδή ένας δίκαιος πόλεμος που γίνεται για την υπεράσπιση των βωμών και εστιών ούτε απελευθερωτικός διότι απελευθερωτικός είναι ό πόλεμος που ελευθερώνεις μια περιοχή που ο πληθυσμός που απελευθερώνεται από τον δυνάστη είναι η πλειοψηφία του πληθυσμού και όχι η μειοψηφία , ούτε δημοκρατικός γιατί σε αυτή την περίπτωση παρέχεις πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα σε αυτούς που απελευθερώνεις: Όπως δικαίωμα ψήφου, εκλογές, πολιτικά δικαιώματα, συμμετοχική δημοκρατία κ.λ.π κάτι που δεν έγινε ποτέ .
Αντίθετα έβλεπαν όλους σαν υποτελείς και σκλάβους στο κράτος των Αθηνών Χριστιανούς και Μουσουλμάνους, και ιδιαίτερα τους Έλληνες Μικρασιάτες τους χαρακτήριζαν σαν Τουρκόσπορούς οι Ελλαδικοί αξιωματούχοι , και δημιούργησαν με αυτή την πρωτόγονη και ηλίθια τακτική τους όχι ενότητα στην βάση της κοινωνίας αλλά φυλετικό και θρησκευτικό μίσος μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων με όλες τις συνέπειες αργότερα..
Ποτέ οι αρχαίοι Έλληνες δεν καλλιέργησαν στους λαούς που κατέκτησαν το φυλετικό μίσος αντίθετα καλλιέργησαν νοοτροπία ενσωμάτωσης..
Ουσιαστικά το Ελληνικό κράτος για τους Μικρασιάτες, ήταν κακιά μητριά και όχι μάνα, για δε τους μουσουλμάνους εχθρικό και απωθητικό, διότι όλους αυτούς τους θεώρησε υπηκόους και όχι σαν πολίτες με δικαιώματα όπως προέβλεπε η συνθήκη των Σεβρών που σε αυτόν το τομέα οι αυταρχικές κυβερνήσεις των Αθηνών δεν έκαναν τίποτε για να ενώσουν τους λαούς στην προοπτική της ενσωμάτωσης της περιοχής της Σμύρνης στην Ελλάδα..
Ο δε πόλεμος ήταν ένας καθαρός επιθετικός προσχηματικός πόλεμος με προκάλυμμα την Ελληνική εθνική μειονότητα που αποτελούσε το 20% του πληθυσμού που στο τέλος την πρόδωσαν αυτοί οι κύριοι ελεεινά και τρισάθλια , γατί στην πραγματικότητα δεν ενδιαφέρθηκα ποτέ για αυτούς τους ανθρώπους τους είχαν γραμμένους στα υποδήματα τους , όπως έχουν και σήμερα τον Ελληνικό λαό .
Θα θελα να συμπληρώσω αντιγράφοντας το http://users.sch.gr/mikrasia/kkemikra.htm του ν
του Χρήστου Τσιντζιλώνη Μικρασιατική καταστροφή 80 Χρόνια από τη Συνθήκη των Σεβρών
Ο Χαρακτήρας της εκστρατείας
Πέρα όμως από τις τεράστιες ευθύνες των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για τη μικρασιατική καταστροφή, για το ξερίζωμα του μικρασιατικού ελληνισμού από τις πανάρχαιες εστίες του, την κύρια, την πρωταρχική ευθύνη φέρνουν οι δυνάμεις της ελληνικής ολιγαρχίας, που εκπροσωπούνταν τότε από τα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα, το κόμμα των Φιλελευθέρων και το Λαϊκό. Το πρώτο γιατί άρχισε τον τυχοδιωκτικό πόλεμο και το δεύτερο γιατί τον συνέχισε. Οι δυνάμεις αυτές, καθοδηγούμενες βασικά από στενά ταξικά κίνητρα και αγνοώντας το εθνικό συμφέρον, πλειοδοτούσαν σε υποτέλεια και δουλική υπακοή στα κελεύσματα των ιμπεριαλιστών.
Οι κύριες αιτίες της αντεθνικής και εγκληματικής στάσης και των δύο κομμάτων της ελληνικής ολιγαρχίας στα πολεμικά γεγονότα του 1919-1922 ήταν η οικονομική και πολιτική εξάρτηση της χώρας από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, η στενή σύνδεση των οικονομικών συμφερόντων της ντόπιας ολιγαρχίας με τα συμφέροντα των ξένων ιμπεριαλιστών και η πολιτική υποτέλειας που για τους παραπάνω λόγους ήταν υποχρεωμένη να ακολουθεί. ....
Η μικρασιατική καταστροφή έδειξε με τον πιο τραγικό τρόπο τα ολέθρια αποτελέσματα από τη συμμετοχή της Ελλάδας στους πολεμικούς συνασπισμούς και στις πολεμικές περιπέτειες των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. ...
Τα πολεμικά γεγονότα του 1919-1922 που οδήγησαν στη μικρασιατική καταστροφή έδειξαν ότι οι «σύμμαχοι» και «φίλοι» της Ελλάδας, που προέρχονταν είτε προέρχονται και σήμερα από το στρατόπεδο του ιμπεριαλισμού, ήταν κι εξακολουθούν να είναι οι πιο άσπονδοι εχθροί της, που δε λογάριασαν και δε λογαριάζουν τα εθνικά μας συμφέροντα είτε το λαό μας, μα πάντα έβαζαν και βάζουν πάνω απ' όλα τα δικά τους οικονομικά, πολιτικά και στρατηγικά συμφέροντα και