Η τηλεόραση είναι πλέον προέκταση του εαυτού μας, των αισθήσεων μας. Στη εποχή της τηλεόρασης,
το κεντρικό νευρικό μας σύστημα επεκτείνεται τεχνολογικά για να μας εμπλέξει στα δρώμενα της κοινωνίας, μόνο που η
επικοινωνία αυτή είναι μονόδρομη και όχι αμφίδρομη , γι’ αυτό και επικίνδυνη. Βιώνουμε την θεμελιακή εκείνη αλλαγή
στην ιστορία των ελεύθερων ανθρώπων όπου διαπαιδαγωγούνται από ένα μέσο που έχουν υποτιμήσει το ρόλο του.
Όλο και περισσότερο στις σημερινές Δημοκρατίες οι ελεύθεροι πολίτες αισθάνονται δεμένοι χειροπόδαρα ,
ακινητοποιημένοι από την μοναδική αλήθεια που επιβάλλουν τα ΜΜΕ. Το μέσο πλέον προσδιορίζει τους όρους με τους
οποίους ¨στοχαζόμαστε¨ (ή δεν στοχαζόμαστε) , η επιρροή του αφορά όχι μόνο πάνω σε ποια θέματα σκεπτόμαστε αλλά
συνολικά τον τρόπο με τον οποίο σκεπτόμαστε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου