Η διαδρομή και εξέλιξη του ισπανικού σωφρονιστικού συστήματος, στη χρονική περίοδο της μεταπολίτευσης.
Η δημοκρατία επιχειρεί να μεταλλάξει το ολοκληρωτικό παρελθόν της δικτατορίας του Φράνκο σε όλα τα επίπεδα συμπεριλαμβανομένου του σωφρονιστικού και νομικού καθεστώτος. Μέσα σε αυτό το κλίμα αλλαγών και έχοντας παραχωρήσει τρεις αμνηστίες σε μεγάλο αριθμό κρατουμένων, η δημοκρατία βρίσκεται αντιμέτωπη με μια εκρηκτική κατάσταση.
Οι φυλακισμένοι και οι φυλακισμένες οργανώνονται για να βελτιώσουν τη κατάστασή τους: οι δραπετεύσεις και οι εξεγέρσεις γίνονται καθημερινά γεγονότα. Είναι η περίοδος κατά την οποία επινοείται το «λευκό» βασανιστήριο της απομόνωσης -περισσότερο από μια απλή τιμωρία. Περίοδος στην οποία κατασκευάζονται νέες μεγάλες φυλακές υψίστης ασφαλείας και κάνουν για πρώτη φορά την εμφάνισή τους τα μοντέλα FIES (Μητρώα Εσώκλειστων Ειδικής Παρακολούθησης).
Η πολιτική σωφρονισμού δεν επικεντρώνεται τόσο στη φυσική καταστολή, η οποία είναι πάντοτε παρούσα ούτως ή άλλως, όσο στην ψυχολογική καταστολή και τη διάλυση της προσωπικότητας: την απομόνωση των λεγόμενων επικίνδυνων κρατούμενων από τους υπολοίπους και από τον ίδιο τους τον οικογενειακό, φιλικό και κοινωνικό κύκλο.
Πηγή:[http://tvxs.gr/webtv/]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου