Αναπαράσταση της Αρχαίας Αθήνας (3D Video)

============================================================================

ΜΥΚΗΝΑΪΚΗ ΑΘΗΝΑ / ΑΡΧΑΪΚΗ ΑΘΗΝΑ (600-479π.Χ.)

====================================================================================

Η περιοχή της Αθήνας κατοικείται από τους προϊστορικούς χρόνους. Ευρήματα μαρτυρούν την παρουσία ανθρώπων σχεδόν από το 4000 π.Χ. Βασικός πυρήνας αυτής της κατοίκησης αποτελούσε η περιοχή της μετέπειτα Αγοράς και φυσικά, η Ακρόπολη.

Ελάχιστα έως τίποτα δεν είναι γνωστά για τους προελληνικούς κατοίκους της περιοχής. Με την άφιξη των πρώτων ελληνικών φύλων όμως γύρω στο 1600 π.Χ. παρατηρείται σημαντική οικοδομική δραστηριότητα. Τα ελληνικά αυτά φύλα, οι Μυκηναίοι, φέρνουν και στην Αθήνα τα δύο βασικά χαρακτηριστικά της πολεοδομίας τους. Την οχυρωμένη ακρόπολη και το ανάκτορο. Πράγματι, ο βράχος της Ακρόπολης τειχίζεται με κυκλώπειο τείχος (παρόμοιο με αυτό των Μυκηνών), ενώ μέσα του χτίζεται ένα μεγάλο ανάκτορο. Το τείχος, γνωστό και ως Πελασγικό (ή Πελαργικό), είναι μέχρι σήμερα ορατό κοντά στα προπύλαια, ενώ πολλά σημεία του διατηρούνται επιχωμένα στην νότια πλευρά του βράχου. Αποτελούσε το κύριο μέσο άμυνας μέχρι και το τέλος των Αρχαϊκών χρόνων. Είχε δύο εισόδους. Τη βόρεια και τη δυτική. Η τελευταία, όπου βρίσκονται σήμερα τα προπύλαια, προφυλασσόταν από ένα άλλο τείχος που διέθετε εννέα πύλες, το επονομαζόμενο "εννεάπυλον", το οποίο υπήρχε μέχρι την είσοδο των Περσών στην Αθήνα το 479 π.Χ. όπως αναφέρει ο Θουκυδίδης.




Από το μυκηναϊκό ανάκτορο που υπήρχε στην κορυφή της Ακρόπολης ελάχιστα ίχνη έχουν μείνει. Είναι γνωστό ότι βρισκόταν στην περιοχή του κατά πολύ μεταγενέστερου Ερεχθείου. Το ανάκτορο καταστράφηκε πιθανότατα από φυσικά αίτια (πυρκαγιά ή σεισμό) τον 10ο αι. π.Χ., αφού σύμφωνα με την παράδοση οι Δωριείς εισβολείς δεν κατάφεραν να καταλάβουν την Αθήνα (εκεί βασίζεται και ο ισχυρισμός των Αθηναίων ότι ήταν αυτόχθονες. Με την εισβολή των Δωριέων σχετίζεται και ο μύθος του τελευταίου Αθηναίου βασιλιά Κόδρου) . Τα λείψανα που βρήκαν οι Αθηναίοι της αρχαϊκής εποχής στο σημείο που υπήρχε το ανάκτορο, ήταν πιθανότατα πλούσια και σε συνδυασμό ίσως με τον τάφο κάποιου Μυκηναίου άρχοντα και τα κτερίσματά του, δημιουργήθηκε ο μύθος για τον πρώτο βασιλιά της πόλης, τον Κέκροπα, που έκτοτε λατρευόταν σε αυτό το σημείο, μετατρέποντάς το στο ιερότερο σημείο της Αθήνας.
Μία ακριβής αναπαράσταση του μυκηναϊκού ανακτόρου είναι αδύνατη. Στην απεικόνιση που παρουσιάζεται εδώ, ακολουθούνται τα ίχνη των θεμελίων που έχουν διασωθεί, τα οποία επιτρέπουν να υποθέσουμε κάποια πράγματα, όπως την θέση της αυλής και κάποιων άλλων βοηθητικών κτιρίων.
Η αρχαϊκή εποχή για την Αθήνα σηματοδοτείται με τρία σημαντικότατα γεγονότα. Την τυραννία του Πεισίστρατου, την έλευση της Δημοκρατίας και τους Περσικούς πολέμους.

=============================================================================

ΚΛΑΣΙΚΗ ΑΘΗΝΑ (479-323 π.Χ.)

====================================================================================

Η Ακρόπολη
Την κλασική εποχή αρχίζει ένα νέο και μεγαλεπήβολο οικοδομικό πρόγραμμα στην Ακρόπολη. Η νότια μεριά του βράχου επιχώνεται και το έδαφος της επιφάνειας επιπεδώνεται ώστε να αντέξει τα θεμέλια του νέου Παρθενώνα. Καινούργιο τείχος χτίζεται και η είσοδος της Ακρόπολης μεταμορφώνεται ριζικά με τα νέα Προπύλαια. Λίγο αργότερα χτίζεται το Ερέχθειο και διάφορα άλλα βοηθητικά κτίρια και ιερά.. Τα έργα όμως στην Ακρόπολη θα μείνουν ημιτελή (κυρίως τα Προπύλαια) με το ξέσπασμα του Πελοποννησιακού πολέμου. Τα ερείπια του αρχαίου ναού της Αθηνάς -αρχαίου νεώ- θα διατηρηθούν ως θύμηση των Περσικών πολέμων. Το ανατολικό μέρος του σηκού του, θα επισκευαστεί και θα λειτουργήσει ως ναός. Σύμφωνα με μαρτυρία του Ξενοφώντα ο ναός αυτός κάηκε το 405 π.Χ. αλλά πιθανότατα συνέχισε να υπάρχει για πολλούς αιώνες ακόμα, ίσως και μέχρι την Ρωμαϊκή εποχή.



Ο Παρθενώνας 447-438 π.Χ.
Η κατασκευή του Παρθενώνα άρχισε το 447 π.Χ. με διαταγή του Περικλή για ένα γενικότερο οικοδομικό πρόγραμμα στην Ακρόπολη. Αρχιτέκτονες υπήρξαν ο Ικτίνος και ο Καλλικράτης. Επιστάτης του όλου έργου και κυρίως του γλυπτικού διάκοσμου ήταν ο γλύπτης και φίλος του Περικλή Φειδίας. Ο Παρθενώνας είναι ένας μοναδικός δωρικός ναός που εμπεριέχει με απόλυτη επιτυχία και τον ιωνικό ρυθμό. Η απουσία βωμού στα ανατολικά καθώς και η εσωτερική διαίρεση του σηκού, αφήνουν να φανεί ότι η λειτουργία του κτιρίου δεν ήταν καθαρά θρησκευτική. Είναι γνωστό. ότι στο δυτικό δωμάτιο, τον οπισθόδομο, φυλασσόταν ο θησαυρός και τα χρήματα της Αθηναϊκής Συμμαχίας, που την εποχή εκείνη βρισκόταν σε πλήρη ακμή. Επίσης το διάσημο χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς που βρισκόταν στον ναό ήταν επενδεδυμένο με το χρυσάφι των συμμαχικών πόλεων. Αυτό αποδεικνύει ότι ο Παρθενώνας λειτουργούσε περισσότερο ως θησαυροφυλάκιο της Αθηναϊκής Συμμαχίας, εμπεριέχοντας πλούτο, τον οποίο η Αθήνα είχε οικειοποιηθεί κατά μεγάλο μέρος από τους συμμάχους.

=============================================================================

ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΑΘΗΝΑ (338-86 π.Χ.)

====================================================================================

Την Ελληνιστική περίοδο η Αθήνα βρίσκεται ουσιαστικά υπό την κυριαρχία των Μακεδόνων. Με τον θάνατο του Αλεξάνδρου το 323 π.Χ., πολλές πόλεις της Ελλάδας, και η Αθήνα, επαναστατούν κατά των Μακεδόνων. Ύστερα όμως από διάφορες αποτυχημένες επιχειρήσεις, παραδίδονται. Όταν ο Αλέξανδρος πέθανε, οι διάδοχοί του άρχισαν να πολεμούν για την κυριαρχία στην αυτοκρατορία. Οι Αθηναίοι έπρεπε να πάρουν το μέρος κάποιου από αυτούς. Έτσι θέλοντας και μη, επιλέγουν τον Κάσσανδρο, ο οποίος νωρίτερα κατέλαβε την Αίγινα και την Σαλαμίνα. Οι Αθηναίοι επέλεξαν τον φιλόσοφο Δημήτριο τον Φαληρέα να διαπραγματευτεί με τον Κάσσανδρο, ο οποίος τον διόρισε διοικητή της Αθήνας το 317 π.Χ.. Ο Δημήτριος πραγματοποίησε πολλά σπουδαία έργα για την πόλη του. Ένα από αυτά είναι η απογραφή που έκανε, η οποία έδειξε ότι η Αθήνα είχε πληθυσμό 21.000 πολίτες (άνδρες άνω των 21), 10.000 ξένους κατοίκους και 400.000 σκλάβους.
Το 307 π.Χ. ο γιος του Αντίγονου, Δημήτριος ο Πολιορκητής, κατέλαβε την Αθήνα και εξόρισε τον Δημήτριο τον Φαληρέα. Ο Δημήτριος ο Πολιορκητής εγκαταστάθηκε στον οπισθόδομο του Παρθενώνα απ' όπου κυβέρνησε τυραννικά. Το 301 π.Χ. ο Λαχάρης κατάφερε να διώξει τον Δημήτριο. Όμως ο Δημήτριος πολιόρκησε την πόλη από τον Πειραιά. ο Λαχάρης αναγκάστηκε να βγάλει τον χρυσό από το άγαλμα της Αθηνάς στον Παρθενώνα για να πληρώσει τους στρατιώτες. Η πόλη όμως σύντομα παραδόθηκε.

Η Αθήνα άλλαξε διάφορα χέρια και τελικά από τις αρχές του 2ου αιώνα π.Χ. απέκτησε μία σχετική ελευθερία. Διατήρησε την φήμη της και τις φιλοσοφικές σχολές της και έγινε το καλλιτεχνικό και φιλοσοφικό κέντρο της ηπειρωτικής Ελλάδας. Πολλοί ηγεμόνες των ελληνιστικών βασιλείων σπούδασαν εκεί και όταν ανέλαβαν εξουσία δώρισαν στην πόλη κτήρια και γλυπτά. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι ο Άτταλος Β' (159-138) και ο Ευμένης Β' (197-159) της Περγάμου που δώρισαν τις ομώνυμες στοές και ο Αριάθης Ε' (162-130) που χρηματοδότησε τη Μεσαία Στοά στην Αγορά. Επίσης ο βασιλιάς της Καππαδοκίας Αντίοχος ο Δ' διέταξε την κατασκευή του ναού του Ολυμπίου Διός που είχε μείνει ανολοκλήρωτος από την εποχή του Πεισίστρατου με αρχιτέκτονα τον Ρωμαίο Κοσσούτιο. Το έργο είχε προχωρήσει αρκετά αλλά με τον θάνατο του Αντίοχου, το 163 π.Χ. σταμάτησε. Το σύμπλεγμα των κιόνων που βρίσκονται στα ανατολικά του Ολυμπιείου σήμερα, χρονολογούνται από εκείνη την περίοδο.
Το 146 π.Χ. οι Ρωμαίοι κατατροπώνουν την Αχαϊκή Συμπολιτεία και αρχίζουν να εμπλέκονται στα πολιτικά πράγματα των Ελληνικών πόλεων. Το 88 π.Χ. οι Αθηναίοι ακολουθόντας τον Μιθριδάτη ΣΤ' του Πόντου επαναστατούν εναντίον των Ρωμαίων. Θα ακολουθήσει πολιορκία της πόλης από τον Ρωμαίο στρατηγό Σύλλα, ο οποίος θα την καταλάβει και θα την καταστρέψει το 86 π.Χ..

Πηγή:[youtube.com χρήστης PLWTINOS]