Ο Αθλητισμός Στην Αρχαία Ελλάδα

Η σειρά «Ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ» παρουσιάζει τη διαχρονική και άρρηκτη σχέση των Ελλήνων με τον αθλητισμό. Η αναδρομή ξεκινά από τη Μινωική Εποχή και τα ταυροκαθάψια, άθλημα στο οποίο ο αθλητής εκτελούσε άλματα πάνω στον ταύρο με σκοπό να αναδείξει την τόλμη των αθλητών και όχι το φόνο του ταύρου.
Παραστάσεις απεικονίζουν συχνά το συγκεκριμένο άθλημα. Ακολουθεί αναφορά στον ΗΡΑΚΛΗ, το ΘΗΣΕΑ, τον ΑΧΙΛΛΕΑ και τις ανδραγαθίες τους που συνδέονται με την αθλητική δράση, στη διοργάνωση αθλητικών αγώνων από τους Αχαιούς κατά τη Μυκηναϊκή Περίοδο και στην έναρξη τοπικών ή πανελλήνιων αγώνων σε διάφορες περιοχές.

Τα «ΠΥΘΙΑ», «ΙΣΘΜΙΑ» είναι μερικοί από αυτούς, προβάλλεται η σύνδεση τους με τους θεούς στους οποίους ήταν αφιερωμένοι, ο ιδιαίτερος χαρακτήρας τους και οι προϋποθέσεις της επιτυχημένης διοργάνωση τους.

Οι γνωστότεροι αγώνες ήταν οι Ολυμπιακοί, γίνεται εκτενής περιγραφή των αγωνισμάτων που περιελάμβαναν (στάδιον, δίαυλος, δόλιχος, ακοντισμός, δισκοβολία, πάλη, πυγμαχία, παγκράτιον), της ειδικής προετοιμασίας των αθλητών πριν τον αγώνα, του επάθλου που ήταν ένα στεφάνι από αγριελιά.
Παράλληλα, επισημαίνονται τα προνόμια που απολάμβαναν οι νικητές-αθλητές, η δημιουργία μουσικών αγώνων που υποδηλώνει την εξέχουσα θέση της μουσικής στη ζωή των Αρχαίων Ελλήνων και η ύπαρξη γυναικείων αγώνων που αποδεικνύει την παρουσία της γυναίκας στις αθλητικές εκδηλώσεις και τη διάδοση του «γυναικείου» αθλητισμού σε πολλά μέρη της χώρας.

Επίσης, παρουσιάζονται τα σημαντικότερα, αθλητικά παιχνίδια και ο διπλός ρόλος τους που περιείχε την άσκηση και την ταυτόχρονη ψυχαγωγία. Το στεφάνι, η μπάλα, οι κοκορομαχίες, ο εφεδρισμός αποτέλεσαν τα πιο διαδεδομένα παιχνίδια και ενίσχυσαν την αθλητική δραστηριότητα των ατόμων. Τέλος, προβάλλεται η ιστορία των Ολυμπιακών αγώνων, η αξία και ο συμβολισμός τους με το πέρασμα των χρόνων.