Ασπίδα προστασίας στους ιούς τα αμύγδαλα....
Η κατανάλωση αμυγδάλων βοηθά τον ανθρώπινο οργανισμό να καταπολεμήσει τις μολύνσεις από ιούς, όπως του κοινού κρυολογήματος και της γρίπης, σύμφωνα με μια νέα βρετανο-ιταλική επιστημονική έρευνα.
Η μελέτη ανακάλυψε ότι οι χημικές ουσίες που με φυσικό τρόπο βρίσκονται στον φλοιό των συγκεκριμένων ξηρών καρπών, ενισχύουν την άμυνα του ανοσοποιητικού συστήματος κατά των ιών, καθώς βοηθάνε τα λευκοκύτταρα "Τ" που ανιχνεύουν την παρουσία "ξένου σώματος". Αυξάνουν έτσι την φυσική ικανότητα του ανθρώπινου σώματος να παρεμποδίζει τον πολλαπλασιασμό και την εξάπλωση των παθογόνων μικροοργανισμών.
Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Διατροφικών Ερευνών του Νόργουιτς και της Πανεπιστημιακής Πολυκλινικής της Μεσίνα, υπό τη δρα Τζιουζεπίνα Μανταλάρι, που παρουσίασαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό για θέματα ανοσολογίας "Immunology Letters", σύμφωνα με τη βρετανική "Τέλεγκραφ", ανακάλυψαν πως ακόμα και μετά την χώνεψη των αμυγδάλων από το έντερο, παρατηρείται αυξημένη αμυντική ικανότητα του ανοσοποιητικού συστήματος.
Οι επιστήμονες, σε επόμενη μελέτη τους, θα προσδιορίσουν ποια είναι η ιδανική ποσότητα κατανάλωσης αμυγδάλων, για να έχει ο άνθρωπος την μεγαλύτερη δυνατή ωφέλεια για την υγεία του. Όπως είπαν πάντως, είναι δεδομένο ότι αν κανείς τρώει συχνά αμύγδαλα, θα αυξήσει προληπτικά τις άμυνές του κατά διάφορων ιών, ενώ όσοι έχουν ήδη μολυνθεί, θα καταπολεμήσουν πιο γρήγορα τον ιό.
Οι ερευνητές έλεγξαν την αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος σε μολύνσεις ακόμα και από τον ιό του έρπητα, ο οποίος θεωρείται δύσκολος "αντίπαλος", καθώς μπορεί να ξεφεύγει από τις άμυνες του ανοσοποιητικού συστήματος, και διαπίστωσαν ότι τα αμύγδαλα βοηθάνε στην αντιμετώπισή του. Όταν όμως είχε αφαιρεθεί από τα αμύγδαλα η φλούδα τους, τότε η προστατευτική δράση τους μειωνόταν δραστικά.
Οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμα εντοπίσει ποιες ουσίες, ακριβώς, στον φλοιό των ξηρών καρπών είναι αυτές που έχουν την αντι-ιική δράση, υποπτεύονται όμως ότι πρόκειται για τις πολυφαινόλες. Εκτίμησαν επίσης ότι πιθανώς και άλλοι ξηροί καρποί έχουν ανάλογη δράση.
Μια χούφτα αμύγδαλα (15γρ.) περιέχει μεν 92 θερμίδες, αλλά επίσης μπορεί να μας δώσει:
● το 50% της απαιτούμενης ημερήσιας κατανάλωσης βιταμίνης Β, η οποία θεωρείται σημαντική για την διατήρηση ενός υγιούς νευρικού και ανοσοποιητικού συστήματος.
● το 75% της απαιτούμενης ημερήσιας κατανάλωσης βιταμίνης Ε, την οποία πρέπει να λαμβάνει ο οργανισμός μας για γερή καρδιά.
Μια δεύτερη έρευνα από το King’s College του Λονδίνου απέδειξε ότι οι φυτικές ίνες, που προσφέρουν τα αμύγδαλα, «μπλοκάρουν» την απορρόφηση των λιπαρών και των υδατανθράκων και επίσης βελτιώνουν το μηχανισμό που μας προκαλεί το αίσθημα κορεσμού. Έτσι, υποστηρίζουν οι βρετανοί ερευνητές, συμβάλλουν στη ρύθμιση του σωματικού βάρους και συνεπώς περιορίζουν τον κίνδυνο εμφάνισης ασθενειών, όπως ο διαβήτης τύπου 2.
Τα αμύγδαλα αποτελούν επίσης μια εξαιρετική πηγή μεταλλικών στοιχείων όπως:
● Μαγνήσιο - Βοηθά στην ενίσχυση της ενεργητικότητας, ενώ παράλληλα προστατεύει τα οστά.
● Κάλιο - Ελέγχει την ισορροπία των υγρών στον οργανισμό και βοηθά στη μείωση της αρτηριακής πίεσης.
● Ασβέστιο - Θωρακίζει τα οστά.
Υπενθυμίζουμε όμως ότι όλα αυτά ισχύουν για τα ωμά, ανάλατα και αξεφλούδιστα αμύγδαλα…
Το αμύγδαλο είναι ο καρπός της αμυγδαλιάς. Το εξωκάρπιο έχει χρώμα γκριζοπράσινο και είναι χνουδωτό. Στο εσωτερικό του υπάρχει ο πυρήνας, ένας ξυλώδης φλοιός και μέσα σε αυτό ένα ή δύο σπέρματα που είναι και αυτά που χρησιμοποιούνται για τροφή ή επεξεργασία.
Ανάλογα με την ποικιλία του δέντρου, τα σπέρματα είναι γλυκά ή πικρά. Τα αμύγδαλα περιέχουν 25-40% αμυγδαλέλαιο, που χρησιμοποιείται στη φαρμακοποιία, την κοσμετολογία και στην αρωματοποιία. Τα αμύγδαλα περιέχουν 18% πρωτεΐνη. Σε πολλά κράτη, τα αμύγδαλα χρησιμοποιούνται για την ίαση από νευρικές και διατροφικές ανωμαλίες, καθώς και για την πρόληψη του καρκίνου.
Μπορούν να φαγωθούν ωμά ή ψημένα και αλατισμένα. Οι αρχαίοι Έλληνες, οι Χετταίοι, οι Ρωμαίοι και οι Ευρωπαίοι τον Μεσαίωνα τα χρησιμοποιούσαν και στην μαγειρική, κάτι που γίνεται ακόμα και σήμερα. Επίσης καβουρντισμένα και τριμμένα, λιωμένα ή και ολόκληρα χρησιμοποιούνται και στη ζαχαροπλαστική. Στην Ελλάδα γνωστά γλυκά που παρασκευάζονται με βάση τα αμύγδαλα είναι τα αμυγδαλωτά.
Τα πικρά αμύγδαλα αναπτύσσουν, όταν ο καρπός πληγωθεί ή υποστεί μηχανική παραμόρφωση, ένα πολύ ισχυρό δηλητήριο, το υδροκυάνιο. Σε ορισμένες χώρες η αμυγδαλιά-νάνος καλλιεργείται και ως διακοσμητικό φυτό.
Πηγή: [skai.gr, vita.gr, el.wikipedia.org]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου