Το πρόβλημα της ύπαρξης του Θεού

Το πρόβλημα του Θεού απασχόλησε -προφανώς- και την αρχαία ελληνική σκέψη. Σ’ αυτή εξάλλου ανάγονται οι πρώτες απόπειρες να θεμελιωθεί λογικά η ύπαρξη του. Έτσι, από τη μία πλευρά, έχουμε τον Ξενοφάνη που υποστήριζε ότι η έννοια του Θεού είναι ανθρώπινο δημιούργημα, τον ουσιαστικά υλιστικό πανθεϊσμό των στωικών και την υλιστική φιλοσοφία των ατομικών.

Από την άλλη, ο Πλάτων δεχόταν την έννοια του Δημιουργού, ο οποίος όμως δεν δημιουργεί εκ του μηδενός: οι ιδέες προϋπάρχουν και αυτός – ως Αγαθός – κατασκευάζει τον κόσμο κατά το καλύτερο δυνατό πρότυπο.

Οι αισθήσεις μας...

Όραση, Ακοή, Αφή, Όσφρηση, Γεύση
Οι αισθήσεις είναι η πήγη όλων των γνώσεων μας για την υλική εξωτερική πραγματικότητα. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τίποτα για τις μορφές της ύλης ή για τις μορφές της κίνησης παρά μονάχα με τις αισθήσεις μας. Τα αντικείμενα και τα φαινόμενα ερεθίζουν τον Νευρικό Ιστό που μεταφέρει το σήμα στον Εγκέφαλο και προκαλεί το αίσθημα. Δηλαδή το αίσθημα οφείλεται στην μεταμόρφωση της επίδρασης ενός εξωτερικού ερεθισμού σε περιστατικό της συνείδησης με αυτή τη διαδικασία αδιάσπαστη από το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα.

Μια νέα υπόθεση για το πώς προέκυψε η σύνθετη ζωή στη Γη

Όταν εμφανίστηκε η ζωή στη Γη για πρώτη φορά, περίπου, πριν 4 δισεκατομμύρια χρόνια, ήταν πολύ απλή με τα σημερινά πρότυπα. Για περισσότερο από ένα δισεκατομμύριο χρόνια, ο πλανήτης κυριαρχείται από ταπεινές συστάδες βακτηρίων και άλλων οργανισμών που ήταν λίγο πολύ ίδια με τους σημερινούς μικροοργανισμούς και τα μονοκύτταρα βακτήρια.

Η Αλήθεια

Είναι γεγονός ότι φαίνεται να μην υπάρχει μία απόλυτη αλήθεια όπως και να μην υπάρχει μία απόλυτη πραγματικότητα.
Η πραγματικότητα (και η αλήθεια) έχει μια κάπως *κβαντική* φύση, η οποία της επιτρέπει να γίνεται αναγνώσιμη με πολλούς τρόπους και να επιδέχεται πολλές ερμηνείες.
Το πιο θαυμαστό απ όλα είναι ότι όλες οι ερμηνείες και όλοι οι τρόποι *χωράνε* ικανοποιητικά μέσα στην πραγματικότητα και άρα στην αλήθεια. Όμως από τη στιγμή που θα ενστερνιστούμε μία αλήθεια ή έναν τρόπο ανάγνωσης και ερμηνείας, τείνουμε να θεωρούμε όλες τις άλλες ως ψευδείς (*πλάνη*).

Το σύμπαν είναι μια ψευδαίσθηση ;

Το 1982 μια ερευνητική ομάδα του πανεπιστημίου του Παρισιού υπό την διεύθυνση του φυσικού Alain Aspect, πραγματοποίησε ίσως το σπουδαιότερο πείραμα του 20.ου αιώνα. Οι παραπάνω ερευνητές ανακάλυψαν ότι υπό κατάλληλες συνθήκες υποατομικά σωμάτια όπως τα ηλεκτρόνια, μπορούν να επικοινωνούν ακαριαία με άλλα υποατομικά σωμάτια ανεξάρτητα από την απόσταση που τα χωρίζει τόσο αν πρόκειται για απόσταση 5 εκατοστών ή για απόσταση 100 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων, ως να ήξερε κάθε ανεξάρτητο σωμάτιο ακριβώς τι κάνουν τα άλλα.

Το φαινόμενο αυτό μπορεί να εξηγηθεί μόνο με δύο τρόπους : 

Ψευδαισθήσεις, Παραισθήσεις και Ψυχιατρική

Σε μια εφημερία, πριν όχι πολύ χρόνο, ήρθε μια ηλικιωμένη γυναίκα που παραπονιόταν για εμετούς και διάρροιες τις τελευταίες δύο ημέρες. Μετά από την κλινική εξέταση διαγνώστηκε με οξεία γαστρεντερίτιδα. Στη συνέχεια την ρώτησα αν έχει πάρει καθόλου φάρμακα για τα ενοχλήματά της και μου απάντησε :”όχι, εκτός από τη Λουίζα”. Μιας και δεν είχα ξανακούσει κάτι τέτοιο, την ρώτησα με απορία :”τι είναι η Λουίζα;” Και μου απάντησε :”γιατρέ μου, είναι ένα βότανο με θαυματουργές ιδιότητες, και επειδή ασχολούμαι με αυτά τα πράγματα χρόνια, ξέρω ότι είναι το καλύτερο για τις διάρροιες”. Κάτι τέτοιο δεν είναι ασύνηθες, ειδικά στην αγροτική περιοχή που βρισκόμουν, όπου οι κάτοικοι καταφεύγουν πολλές φορές σε “παραδοσιακά” μέσα θεραπείας, (όπως ο καπνός για τις πληγές, τα ούρα για αποστείρωση –ναι καλά διαβάσατε-, πάσης φύσεως βότανα, κτλ) αλλά επειδή δεν ήξερα τι σόι βότανο ήταν αυτή η Λουίζα (ίσως να χειροτέρευε την κατάστασή της ή να κάλυπτε κάποια συμπτώματα) την ρώτησα που τη βρήκε και αν την έχει ξαναπάρει.” Nαι”, μου απάντησε, “την παίρνω πολύ συχνά”.

"Η έκτη αίσθηση είναι φυσιολογική λειτουργία του εγκεφάλου", δηλώνει επιστήμονας!

"Το φαινόμενο της "έκτης αίσθησης" υπάρχει μεταξύ των ανθρώπων", υποστηρίζει μια νευροεπιστήμονας στο Σίδνεϊ. Μετά από πενταετή μελέτη παρακολούθησης της εγκεφαλικής δραστηριότητας, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δύο άνθρωποι μπορούν να "συντονίσουν" τις λειτουργίες του νευρικού τους συστήματος, χωρίς να έχουν καμία οπτική ή σωματική επαφή μεταξύ τους.

Γένεση και Εξέλιξη της Φύσεως

Μετά τους αρχαίους Έλληνες η ανθρωπότητα πέρασε ουσιαστικά μία περίοδο επιστημονικής και τεχνολογικής σιωπής. Όμως, από την Αναγέννηση και μετά έχουμε εντυπωσιακή ανάπτυξη των επιστημών και της τεχνολογίας σε βαθμό που επηρέαζαν και επηρεάζουν αποφασιστικά κάθε πλευρά της καθημερινής ζωής του ανθρώπου, την παιδεία και τον πολιτισμό του, τις πνευματικές και ηθικές του αξίες. Στη συνέχεια αναφέρουμε επιγραμματικά μερικά από τα σπουδαιότερα επιτεύγματα αυτά μέχρι σήμερα.

Ο χρόνος «τρέχει» στα μεγάλα υψόμετρα

Επιστήμονες στις ΗΠΑ χρησιμοποιώντας τα μεγαλύτερης ακρίβειας ατομικά ρολόγια στον κόσμο υποστηρίζουν ότι απέδειξαν με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο ότι ο Αϊνστάιν είχε δίκιο και πως η θεωρία της σχετικότητας του χρόνου είναι απολύτως ορθή. Επιστήμονες του Εθνικού Ινστιτούτου Προτύπων και Τεχνολογίας των ΗΠΑ τοποθέτησαν δύο ατομικά ρολόγια στο ύψος της επιφάνειας της θάλασσας, με το ένα να βρίσκεται 33 εκατοστά πιο ψηλά από το άλλο. Σύμφωνα με τη θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν, η βαρύτητα προκαλείται όταν σώματα με μεγάλη μάζα καμπυλώνουν τον «ιστό» του χωροχρόνου. Ετσι, όταν ένα ρολόι βρίσκεται πιο κοντά στη Γη, άρα και στην έλξη της βαρύτητάς της, «τρέχει» πιο αργά σε σχέση με ένα ρολόι ψηλά σε ένα βουνό.

Θεωρίες για την προέλευση και την εξέλιξη του Σύμπαντος

Το σύμπαν μοιάζει με ένα βιβλίο ανοιχτό μόνο στη σημερινή σελίδα. Ποιός μπορεί να είναι ο συγγραφέας του είναι ένα γεγονός που συζητείται εδώ και χιλιάδες χρόνια, αλλά δεν θα τον γνωρίσουμε ποτέ. Κανείς επίσης δεν θα ανοίξει τις πρώτες του σελίδες για να κατανοήσει τις αρχικές του φράσεις. Ολόκληρη η αφήγηση του βιβλίου του σύμπαντος θα πρέπει να αναπλαστεί από τη δράση αντικειμένων που αποτελούν το σύμπαν, αλλά και τους τόπους της δράσης που είναι σήμερα ορατοί. Εδώ όμως και 40 χρόνια οι φυσικοί επιστήμονες έχουν συντάξει μια ιστορία, το Καθιερωμένο Μοντέλο του big bang, που περιγράφει, σε μια ενιαία πλοκή, όλα τα συμβάντα των τελευταίων 13,7 δισεκατομμυρίων ετών. Υπάρχουν όμως κρυμμένα ζητήματα: Δεν ξέρουν τι συνέβη στην αρχή του big bang, δεν ξέρουν γιατί η πλοκή αυτή είναι κατανοητή και δεν καταλαβαίνουν γιατί υπάρχουν όντα στον Κόσμο που θέλουν να κατανοήσουν την ιστορία του βιβλίου.

H ΕΚ ΤΟΥ ΜΗΔΕΝΟΣ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ

Το πρόβλημα αυτό της ΑΔΗΜΙΟΥΡΓΗΤΗΣ ΑΡΧΗΣ από την οποία προήλθαν τα πάντα λύεται (;) αν θεωρήσουμε ως την Αδημιούργητη Αρχή το ΜΗΔΕΝ, το οποίο (ως μηδέν) δεν χρειάζεται «δημιουργό».Η θεώρηση όμως του μηδενός ως της αδημιούργητης αρχής γεννά το ερώτημα: πως από το ΜΗΔΕΝ (την μη ύπαρξη) προέκυψε η ΟΥΣΙΑ εκ της οποίας εκπορεύτηκε το ΆΠΕΙΡΟ (η Φύση); Την απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα μας το δίδει μια νέα θεωρία της Φυσικής η οποία ομιλεί για την εκ του μηδενός προέλευση των πάντων. Η θεωρία αυτή απορρίπτει την κλασικά φιλοσοφική θεώρηση ότι «μηδέν εκ του μηδενός γίνεται» και δέχεται την αντιστροφή αυτής φιλοσοφική θεώρηση ότι «εκ του μηδενός προέρχονται τα πάντα και εις το μηδέν επιστρέφουν».

Χρόνος και συνείδηση

Σταυρόγκιν:
Στην Αποκάλυψη ο άγγελος ορκίζεται ότι δεν θα υπάρχει πλέον χρόνος.

Κυρίλοβ: Το ξέρω! Πολύ σωστά λέγεται εκεί με σαφήνεια και ακρίβεια! Όταν φτάσει ολόκληρος ο άνθρωπος στην ευτυχία, τότε δεν θα υπάρχει πια χρόνος, γιατί δεν θα χρειάζεται κανείς τίποτα. Πολύ σωστή σκέψη.

Σταυρόγκιν: Πού θα τον κρύψουνε λοιπόν;

Κυρίλοβ: Πουθενά! Ο χρόνος δεν είναι αντικείμενο, μα ιδέα! Θα σβήσει στο μυαλό...

Ντοστογιέφσκι, "Δαιμονισμένοι"

Η μυστηριώδης και ασύλληπτη, για τον ανθρώπινο νου, οντότητα, που λέγεται "χρόνος", άρχισε μαζί με τον χώρο και άλλες διαστάσεις -που έμειναν ατροφικές- πριν 15 περίπου δισ. γήινα χρόνια, με την Μεγάλη Εκρηξη (Big Bang). Ο χρόνος δεν ορίζεται εύκολα. Διέπει ολόκληρη την ανθρώπινη εμπειρία και κάθε όψη του κόσμου.

Εννεάγραμμα

Ολόκληρη η γνώση μπορεί να συμπεριληφθεί σε ένα εννεάγραμμα και να ερμηνευτεί με τη βοήθεια αυτού. Και ο άνθρωπος γνωρίζει, δηλαδή καταλαβαίνει, μόνο τα όσα μπορεί να τοποθετήσει στο εννεάγραμμα. Για οτιδήποτε δεν μπορεί να τοποθετήσει στο εννεάγραμμα, όλα τα βιβλία και οι βιβλιοθήκες είναι άχρηστες. Τα πάντα μπορούν να συμπεριληφθούν και να διαβαστούν σε ένα εννεάγραμμα. - P.D. Ouspensky, InSearchofthemiraculous* (Σε αναζήτηση του θαύματος)